U samom srcu Nacionalnog parka Durmitor nalazi se Bobotov kuk koji je sa svojih 2532 m najviši vrh Durmitorskog masiva. Pored Škrčkih jezera i vrhova u neposrednoj blizini, sa Bobotovog kuka, u slučaju vedrog vremena, vidljiv je vrh Lovćena, Maglića u Bosni i Hercegovini, kao i Kopaonika u Srbiji.
Cijela planina Durmitor obiluje vrhovima, uz njih kao vijerni prijatelju idu dolovi, odnosno doline te pregršt planinskih jezera. Iznad jednog takvog, Škrtčko jezero, uzdiže se naviši vrh masiva Durmitor, Bobotov Kuk (2523 m). Zajedno sa Bezimenim vrhom (2487 m) i Đevojkom (2440 m), predstavlja formaciju, koju zbog visine zovu Soa Nebeska što u prevodu znači Podupirač neba.
Kako je Crna Gora poznata po mitologiji, bilo bi čudno da najviši vrh u Crnoj Gori bara, dok nije utvrđeno da je vrh Zla Kolata na Prokletijama sa svojih 2534 m visočiji. Naime Bobotov Kuk se nekada zvao Ćirova Pećina. Naziv se vezuje za legendu o lovcu Ćiru Stijepoviću iz Žabljaka, koji je u jednoj maloj pećini ispod vrha imao čeku za lov na divokoze. Jednom prilikom za vrijeme lova sa sinom, u magli mu se učinila divokoza, pa je zapucao i greškom ubio svoga sina. Na taj način ga je gorska vila, zaštitnica divokoza kaznila za njegovu lošu namjeru.
Impresivnost Bobotovog Kuka je uočljiva bilo da se posmatra iz pravca Žabljaka, Prutaša, Međeda ili Mininog Bogaza, a zahvaljujući savremenim sredstvima komunikacije slike se brzo šire po svijetu. Otuda i ne čudi veliki broj turista iz raznih krajeva svijeta koji se žele uvijeriti u ovu ljepotu svojim očima. Dok iz naše percepcije, uspon na Bobotovo Kuk često čini razliku između planinara i „običnog zaljubljenika u prirodu“, raznolikost posjetilaca se najbolje oslikava u činjenici da je na usponu iz bilo kog pravca moguće sresti i bebe u nosiljkama (uglavnom su to bebe iz baltičkih zemalja).
